woensdag 4 april 2012

Wonder in Kana: water werd wijn. (Johannes 2: 1-11)

Zeer opzienbarend vind ik het eerste wonder dat Jezus (in het openbaar) deed: op een bruiloft veranderde Hij water in wijn, omdat de voorraad op was.
Een vraag die gemakkelijk kan opkomen is: waarom leende Jezus Zich voor iets dergelijks? Vergeleken bij Zijn meeste andere wonderen, zoals genezingen van zieken en het opwekken van overledenen, lijkt deze actie nogal vreemd. Was dit wonder nodig om de aandacht te trekken in verband met de start van Zijn openbare optreden? Dreigde het feest te mislukken en vond Hij het bruidspaar zo zielig? Misschien vond Hij het tijd worden voor lekkere wijn? Of deed Hij het om het geloof van Zijn discipelen te versterken? Dit laatste is zonder twijfel waar, maar ik denk dat er nog een andere, belangrijke reden voor was.

Hoewel Maria voordat Jezus werd geboren al wist wie haar zoon zou zijn, en hoewel zij wellicht stond achter alles wat Hij deed, verlangde Jezus van haar een heuse stap in geloof. Tijdens een bruiloftsfeest kwam Maria bij Hem met de opmerking: de wijn is op. Hij ging niet direct Zelf aan de slag om het probleem op te lossen, maar schakelde Maria in, want Hij vroeg haar: Wat kan ik er aan doen en wat kunt u er aan doen? (Joh. 2:4, letterlijk uit het Hebreeuws vertaald; ook wel - m.i. foutief: Vrouw, wat heb Ik met u te maken?) Daarmee had Maria een opdracht, die ze zelf mocht invullen. Vervolgens kwam ze in actie, want ze ging naar de bedienden en zei: Wat Jezus ook zegt, doe dat. Hiermee zette ze behoorlijk wat op het spel. Immers, als Jezus iets zou voorstellen dat niet zou werken, zou ze zichzelf en haar zoon beslist ongeloofwaardig hebben gemaakt bij hun vrienden op het feest. De bedienden vulden daarna op aanwijzing van Jezus een aantal vaten met water en brachten die naar de ceremoniemeester. Deze mensen voerden ongetwijfeld hoofdschuddend slechts een opdracht uit, maar Maria verrichtte een geloofsdaad. Het was dan ook op basis van deze daad dat Jezus het wonder volbracht.

Dit principe is vaker terug te vinden in de Bijbel: uit de kruik van de weduwe van Sarefat kwam pas olie, nadat de vrouw de lege kruik had omgedraaid - en dat herhaalde zich telkens weer; Petrus liep op het water, nadat hij op uitnodiging van Jezus uit de boot stapte; de tien melaatsen werden genezen, nadat ze - zo ziek als ze waren - op pad gingen om zich door de priesters te laten keuren; de discipelen vingen pas vis, nadat ze hun net op aanwijzing van Jezus hadden uitgegooid; bij de wonderbare spijziging werd brood en vis vermenigvuldigd, nadat de discipelen hun manden met een paar brokken brood en vis hadden omgedraaid (zie ook de post: talent) - en ook dat moet herhaaldelijk zijn uitgevoerd, want er was tenslotte genoeg te eten voor duizenden mensen daar ter plaatse; Abraham werd door God gerechtvaardigd en ontving zijn zoon Izaäk terug, nadat hij bereidheid toonde om hem af te staan. Zomaar een paar voorbeelden, maar het ging steeds om een geloofsdaad.

Ook van ons wordt een stap in geloof gevraagd: God wil dat wij vertrouwen stellen op het zondeverzoenend offer van Jezus - Zijn sterven aan het kruis. Want op basis hiervan kan God ons als volkomen rechtvaardig beschouwen, en alleen een volkomen rechtvaardige ontvangt het eeuwige leven.
Wie wil, en het aandurft die stap te zetten, zal niet bedrogen uitkomen!









De Bijbel is geen boek tussen alle gewone boeken. De Bijbel wil een actuele, levende wegwijzer zijn richting een volmaakte toekomst. Met de korte stukjes op dit blog hoop ik een bijdrage te kunnen leveren aan het bekend maken van de Bijbelse boodschap; de boodschap over de verlossing van zonden door Jezus Christus.







maandag 2 april 2012

kado. (1 Korintiërs 2:9-12)

 
Onze gedachten spelen zich af in ons diepste binnenste. Soms hoor je iemand zeggen: het lijkt wel alsof je mijn gedachten kunt lezen. Maar niemand kan ze kennen dan wijzelf. De ander kent ons slechts op basis van uiterlijke dingen; aan wat wij laten zien en vertellen.
Ook God heeft diepten, en de apostel Paulus zegt in de eerste brief aan de Korintiërs dat niemand weet wat er in God is, dan Zijn eigen Geest.

Ik kwam eens met mijn zoontje in een winkel waar een uniek petje lag dat hij heel graag wilde hebben, maar niet kon kopen, omdat hij enkele dagen daarvoor al zijn geld had uitgegeven. Het liep tegen zijn verjaardag en ik besloot het ‘stiekem’ aan te schaffen, terwijl ik hem vertelde dat hij er maar voor moest sparen. En terwijl zijn felbegeerde petje weken lang veilig in de kast op hem lag te wachten, was hij aldoor bang dat de winkelier het zou verkopen aan iemand anders. Ik heb het als bijzonder onprettig ervaren om het zolang voor hem verborgen te houden ...
Ook God wacht met het geven van Zijn kado - betaald met het bloed van Jezus. Maar Hij wil ons niet in het ongewisse laten en wel een tipje van de sluier oplichten, door ons Zijn Geest te geven, opdat wij zouden weten wat Gods gedachten zijn, namelijk wat Hij ons in genade wil schenken.

Zoals verborgen bodemschatten hun pracht pas in het licht prijsgeven, zo wil God openbaren wat sinds de schepping verborgen was. Want door het licht van geloof wordt het zichtbaar: wie kiest voor de genade die ons gebracht is door het lijden en sterven van Jezus, zal God uiteindelijk van aangezicht tot aangezicht zien èn kennen, en een volmaakt, onsterfelijk lichaam krijgen.

Wie wil, neemt het Leven zonder te betalen, want de kostprijs is voldaan.




 


Zoals verborgen bodemschatten hun
pracht pas in het licht prijsgeven ...







De Bijbel is geen boek tussen alle gewone boeken. De Bijbel wil een actuele, levende wegwijzer zijn richting een volmaakte toekomst. Met de korte stukjes op dit blog hoop ik een bijdrage te kunnen leveren aan het bekend maken van de Bijbelse boodschap; de boodschap over de verlossing van zonden door Jezus Christus.